A durmir!

Boas noites, familias queridas:

Son eu, Golmárix, deusa antiga das fragas e das fontes, e hoxe quero falarvos en segredo de estrelas. Esta noite, os vosos pequenos aventureiros repousan baixo o meu manto. Xa pecharon os ollos tras un día cheo de risas, descubrimentos e pasos pequenos pero valentes.

Que non haxa medo nin saudade: eu velarei polos seus soños. Espallarei silenzo de follas e susurros de vento para que descansen en calma, e mañá esperten co corazón ledo e as fazulas cheas de luz.

Desde o berce do bosque, unha aperta fonda con cheiro a lavanda e lume baixo.